Świadectwo z rekolekcji w Swarzewie
2-13.08.2014 r.

Jeżeli człowiek otwiera serce na Pana Boga, to On obdarza go wieloma łaskami. Tak też było z nami. Wyjechaliśmy na rekolekcje do Matki Bożej Królowej Morza do Swarzewa. Zgłębialiśmy tajemnicę „Drogi do wspólnoty małżeńskiej”. Temat wydał nam się spóźniony, jesteśmy przecież małżeństwem od 30 lat. Pan Bóg pokazał nam jednak, które relacje między nami są dobre, a które trzeba poprawić.

Małżonkowie są dla siebie najważniejsi, potem relacje z dziećmi, rodzicami i innymi. To maksyma, którą trzeba często przypominać. „Mężowie kochajcie żony” – to dla mężczyzn bardzo trudne, podobnie „żony bądźcie posłuszne mężom” – kobiety mają z tym wiele problemów. Cały ten przekaz jest w imię uczenia się miłości przez małżonków. Dowiedzieliśmy się też, że serce człowieka nie znosi pustki i jeżeli jest wypełnione miłością i dobrem to jesteśmy blisko Pana Boga, ale jeżeli zostawimy choć trochę niejasności w sercu, to natychmiast tę przestrzeń wypełni szatan.

Każda wspólnota ma swoje normy, które należy przestrzegać, aby było dobrze. Małżeńska przysięga, którą wypowiedzieliśmy 30 lat temu przed Panem Bogiem jest najważniejsza, dlatego warto od czasu do czasu przeczytać sobie 13 rozdział 1 Listu św. Pawła do Koryntian, aby żyć tymi normami małżeństwie, rodzinie, z innymi. Nie ma życia bez reguł, to tylko szatańskie kłamstwa: „Róbta co chceta”, chrońmy się przed tym. Pierwszym gwarantem trwania naszego małżeństwa jest trwanie na modlitwie przed Panem Bogiem, który nie potrzebuje naszych modlitw, ale to my ich potrzebujemy. Drugim gwarantem jest przebaczenie, które jest decyzją woli a nie uczuć czy emocji.

Każdy z nas jest obdarzony różnymi talentami, służmy nimi w małżeństwie, rodzinie, we wspólnocie, nie zakopujmy w ziemi, a radość będzie ogromna. Odkrywajmy też wyjątkowość i talenty we współmałżonku, dzieciach i innych.

Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za czas spędzony razem z sobą i wspólnotą DK, bo codzienny dialog i radość dzielenia się w grupie otworzyły nam bardziej serca na siebie i innych. We wspólnocie wyraźniej słyszymy i odczuwamy obecność Boga.

Chwała Panu!
Łucja i Krzysztof