Wreszcie po 4 latach bycia w Domowym Kościele zdecydowaliśmy się pojechać na Oazę Rodzin. Zrezygnowaliśmy z luźnego, beztroskiego wypoczynku na rzecz 15-dniowych rekolekcji... Ale zyskaliśmy znacznie więcej - czas łaski od Pana.
Przez 15 dni Pan Bóg pracował nade mną, otwierał na nowo moje serce na swoją Miłość. Nie było to łatwe. Zobaczyłam, jak wiele jest we mnie człowieka cielesnego, a jak mało duchowego, jak bardzo "wsiąknęłam" w ten świat.
Przez odnowienie sakramentów Chrystus umocnił moją wiarę, umocnił moją więź z mężem, dodał odwagi, przywrócił świadomość bycia w Kościele jako wspólnocie.
Teraz z nową radością chodzę na mszę świętą, spotykam się z Bogiem na modlitwie, w Namiocie Spotkania. Nie jest to jednak proste, życie wróciło do "starej normy" - do ciągłego pośpiechu, zamieszania.
Lecz aby owoce rekolekcji były trwałe, wiem, że muszę wytrwać w modlitwie, w regule życia, w częstej spowiedzi świętej. I staram się trzymać moich postanowień.
Bogu dziękuję za te rekolekcje, że przyciągnął mnie, mojego męża i dzieci do siebie. Jest to dla mnie wielką łaską, że czas ten mogłam przeżywać w rodzinie, razem z mężem i dziećmi.
Asia B.
Wakacje to czas relaksu i wypoczynku po ciężkim roku pracy. Niektórzy jadą na wczasy i odpoczywają nad morzem, a my w tym roku pojechaliśmy w góry do Bańskiej Wyżnej na rekolekcje Oazy I stopnia. Był to szczególny czas, czas błogosławiony, gdzie na dwa tygodnie zapomnieliśmy o pracy, troskach, zmartwieniach dnia powszedniego i w skupieniu i modlitwie oddawaliśmy się Bogu, wsłuchiwaliśmy się w jego Słowo i zastanawialiśmy się co wnosi w nasze życie, jak powinniśmy postępować.
Bardzo ważnym wydarzeniem dla nas było ponowne przyjęcie Chrystusa jako Pana i Zbawiciela i odnowienie przysięgi małżeńskiej w obecności naszej trójki dzieci, które ze łzami w oczach słuchały jak ich rodzice, z rękami splecionymi stułą kapłana, wyznają sobie miłość. Poznaliśmy tam wspaniałych ludzi, o podobnych wartościach, bardzo często tak samo patrzących na świat, którzy tak jak my pragną żyć z Jezusem i w Jego Duchu wychowywać dzieci. Rekolekcje pomogły nam przede wszystkim odkryć piękno modlitwy, i to modlitwy kochających się małżonków, którzy w obecności i bliskości Jezusa otwierają się na siebie i potrafią powierzyć Jemu każdą dziedzinę swego życia nawet tą najintymniejszą.
Podczas tych dwóch tygodni doświadczyliśmy ogromnej miłości nie tylko Pana Boga ale i drugiego człowieka. Para moderatorska Lila i Olek Bojnowscy otoczyli nas opieką i modlitwą. Rodzina Dziedziców opiekowała się naszymi dziećmi byśmy mogli w skupieniu słuchać konferencji ks. Adama Woźniaka, który uczył nas jak się modlić oraz dążyć do świętości w małżeństwie i rodzinie.
Do domu wróciliśmy napełnieni Bożą energią z wieloma postanowieniami. Często wracamy myślami do tych pięknych chwil, które przeżyliśmy na rekolekcjach i tęsknimy za nimi. Zrozumieliśmy też, jak ważne jest uczestnictwo w rekolekcjach, jak wiele potrafi zmienić na lepsze w życiu, wzmocnić duchowo. Czas rekolekcji był dla nas wielkim darem i za ten dar Chwała Panu!!!
Ewa i Tomasz Sadkiewiczowie
z córkami Martą, Weroniką i Małgorzatą
zdjęcia wykonywali uczestnicy rekolekcji
