NIECH BĘDZIE POCHWALONY JEZUS CHRYSTUS

Nazywam się Krzysztof Mielnik i jestem alumnem IV roku WSD w Świdnicy. W trakcie tegorocznych wakacji uczestniczyłem w rekolekcjach oazowych II st. ONŻ.

Jadąc do Lipnicy Małej zastanawiałem się czy po formacji w seminarium, po tylu rekolekcjach i dniach skupienia, usłyszę coś nowego. Wbrew moim obawom czas ćwiczeń duchowych stał się dla mnie sposobnym momentem refleksji i zadumy nad moim powołaniem. Jestem przekonany o tym, że takie chwile są bardzo potrzebne nie tylko osobom świeckim ale również księżom i klerykom. Można wtedy oderwać się od codziennych spraw, które rozpraszają naszą uwagę i oddalają myśli od Boga.

Zastanawiając się nad swoją postawą, doszedłem do wniosku, że wcale nie jestem taki dobry jak sądziłem. Muszę jeszcze wiele pracować nad sobą, aby usunąć wady, przywary i zniewolenia. Aby móc prawdziwie stać się świadkiem Chrystusa, muszę wykorzystać każdy czas dany mi przez Boga.

W trakcie rekolekcji doświadczyłem również, podobnie jak w seminarium, Bożej obecności i opieki. Tymczasem codzienność – z jej natłokiem spraw, problemów, zmartwień - sprawia, że to poczucie rozmywa się. Czas świętych ćwiczeń powoduje ponowne wyklarowanie się celu jakim jest Chrystus. Na potwierdzenie moich słów przytoczę zdarzenie, jakie miało miejsce podczas exodusu.

Po zjedzeniu macy, pieczonego barana i wypiciu gorzkich ziół wyruszyliśmy w drogę, oświetlaną przez świecę symbolizującą słup ognia oraz księżyc. Podczas wędrówki wokół nas, na horyzoncie, kłębiły się burzowe chmury. Przez cały czas wisiała nad nami groźba przemoczenia od stóp do głów. Po kilku godzinach dotarliśmy do kaplicy, gdzie ksiądz moderator odprawił Najświętszą Eucharystię. Gdy wróciliśmy do ośrodka, po około trzydziestu minutach zaczął padać ulewny deszcz. Zbawiciel w swojej nieskończonej dobroci uchronił nas przed nim. Właśnie to zdarzenie jest dla mnie namacalnym dowodem Bożej opieki.

Dziękuję Trójcy Przenajświętszej, że pozwoliła mi uczestniczyć w tych rekolekcjach, że mogłem dokonać rewizji swojego życia oraz że mogłem poznać tylu wspaniałych ludzi. Dzięki nim mocno uwierzyłem w to, że w dzisiejszym świecie można prawdziwie żyć z Chrystusem i dla Chrystusa. Dziękuję także wszystkim, którzy się za mnie modlą i pomagają mi. Niech w całym ruchu Światło-Życie będzie Bóg uwielbiony.

KRÓLUJ NAM CHRYSTE