Decydując się na udział w pielgrzymce do Warszawy byłam pewna, że będzie to wydarzenie ważne, kulminacja Nowenny Miesięcy podjętej przez Ruch Światło-Życie w tym roku formacyjnym. Dodatkową radością było dla mnie, że cały nasz krąg mógł w nim uczestniczyć. Już wsiadając do autobusu w Kłodzku uświadomiłam sobie, że jestem we wspólnocie. To uczucie pogłębiło się gdy dotarliśmy do Warszawy i przyłączyliśmy się do pozostałych pielgrzymów z naszej diecezji. Na placu spotkaliśmy wielu znajomych z rekolekcji z całej Polski. Może w tym miejscu zwrócę uwagę na bardziej materialny rys pielgrzymki aby następnie skupić się na wymiarze duchowym. Wielkie podziękowania należą się osobom zaangażowanym w przygotowanie organizacyjne całej uroczystości. Myślę, że zapewniły nam maksimum poczucia ładu i bezpieczeństwa, dbajac o wszystkie potrzeby pielgrzymów. Już sam moment przyjazdu, gdy do autobusu weszły wolontariuszki aby udzielić nam niezbędnych informacji, przekonał mnie jak wszystko było przemyślane i dopracowane. Po ludzku poczułam się dumna, że do takiej wspólnoty należę. Towarzyszyła mi koleżanka z pracy nie zwiazana z Ruchem, może to drobiazg ale ona zwróciła mi uwagę jak czysto było na placu po zakończeniu uroczystości. Okazuje się, że w drobnych sprawach też można dawać świadectwo.

      Po zawiązaniu wspólnoty i prezentacji ruchów katolickich uczestniczących w spotkaniu wysłuchaliśmy katechezy: "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi! 30 lat temu i dzisiaj." Wyciszyła nas ona i przygotowała do modlitwy o nowe wylanie Ducha Świętego na Polskę, Europę i świat. Dla mnie osobiście był to, obok Eucharystii, kluczowy moment Czuwania. Najbardziej zapamiętałam słowa, że Duch Święty na pewno odpowie na modlitwę zgodnie z obietnicą ale czy my podejmiemy współpracę aby ta modlitwa i nowe wylanie darów przyniosło owoce. Poczułam ogromne pragnienie aby być do dyspozycji i podejmować służbę na rzecz Ruchu i Kościoła. Zdałam sobie sprawę, że Bóg mnie potrzebuje, a ja tak często się usprawiedliwiam. Poruszające były świadectwa wiary, zwłaszcza naszych braci ze wschodu.


Nie można pominąć znaków upamiętniających pobyt papieża na placu i jego osobę. Na scenie - ołtarzu pojawił się obraz Matki Bożej Częstochowskiej, ten sam, który był podczas pamiętnej Mszy w 1979 roku oraz uroczyście wniesiony krzyż Światowych Dni Młodzieży darowany przez Jana Pawła II młodzieży jako znak miłości Jezusa do ludzi. Nad placem górował i został przed Mszą św. uroczyście odsłonięty marmurowy krzyż, który upamiętni to spotkanie w centrum Warszawy. Po prawie całodziennym oczekiwaniu o 17:00 uczestniczyliśmy w Eucharystii pod przewodnictwem arcybiskupa Kazimierza Nycza. Wskazał on, że skoro papież wbrew warunkom zewnętrznym ośmielał się prosić o tak wiele dla umiłowanej ojczyzny i tak wiele otrzymał to i my powinniśmy prosić o wiele. Biskup mówił "Nasz Bóg nie umie dawać mało. On chce dać pełnię szczęścia - to jest granica Jego hojności". Dotarło do mnie, że często wiadomości o kolejnych postępach cywilizacji śmierci podkopują moją nadzieję. A przecież czas, kiedy rozległo się wołanie Jana Pawła II o odnowę oblicza ziemi do łatwych nie należał. To świadectwo mocy Boga muszę zawsze sobie przypominać w chwilach gdy wydaje się, że już nic nie można zrobić.

      Dopełnieniem tych wszystkich przeżyć był wspaniały koncert ewangelizacyjny w wykonaniu zespołów Deus Meus, New Life M. i chóru Centrum Myśli Jana Pawła II, pod kierownictwem Marcina Pospieszalskiego. Tańcom i śpiewom nie było końca i nie spostrzegliśmy się, gdy nastał czas Apelu Jasnogórskiego, który zakończył obchody tego dnia. Zmęczeni ale z poczuciem, że uczestniczyliśmy w czymś bardzo ważnym wróciliśmy do Kotliny Kłodzkiej. Od nas również zależy, czy nasza modlitwa w Warszawie przyniesie owoce.

Urszula Bieda  

      W sobotę 6 czerwca razem z tysiącami innych osób z Ruchu Światło-Życie i innych ruchów i stowarzyszeń kościelnych, uczestniczyliśmy w przygotowywanej od roku Pielgrzymce Ruchów do miejsca, z którego w 1979 roku, podczas I pielgrzymki Jana Pawła II do Polski, padły znane nam wszystkim słowa "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!", czyli na dawny Plac Zwycięstwa w Warszawie i ...
Słowa te, przypominane każdego dnia w modlitwie Nowenny Miesięcy przez cały rok, uświadamiały nam moc Ducha Świętego, który czyni rzeczy niemożliwe, bo jak mówił w homilii abp Kazimierz Nycz - nikt rozsądny 30 lat temu nie wierzył, że komunizm może upaść w takim tempie, że zmiany ustrojowe mogą się dokonać w taki sposób. Pielgrzymka była więc wyrazem wdzięczności Bogu za Papieża Polaka i jego pontyfikat oraz za wielkie rzeczy, jakie Bóg uczynił naszemu narodowi a potem innym krajom okazując Swą moc.

      Ruch Światło-Życie miał jeszcze inne powody do świętowania, bo jest to również 40-ta rocznica powstania Ruchu Żywego Kościoła i 30-ta rocznica powołania do życia Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, która również wielu osobom pozwala doświadczać radości bycia wolnym.
Z naszej diecezji w Pielgrzymce uczestniczyło ok. 75 osób. Myślę, że dla wszystkich był to rzeczywiście czas świętowania, radości i wdzięczności, bo działo się wiele ...

• Mieliśmy okazję wysłuchać wielu świadectw pokazujących, jak Bóg mocną ręką prowadził, wchodził w życie człowieka (czy narodu) i przemieniał je.
• Mieliśmy możliwość uczestniczenia w różnorakiej modlitwie uwielbienia i słowem i śpiewem i tańcem.
• Byliśmy świadkami odsłonięcia i poświęcenia ogromnego pomnika - KRZYŻA, który jako znak zwycięstwa mocą Chrystusa ma przypominać wszystkim, że: "tylko pod Krzyżem - tylko pod tym znakiem, Polska jest Polską, a Polak - Polakiem", i że nie ma prawdziwego zwycięstwa bez miłości.
• Uczestniczyliśmy w Eucharystii sprawowanej przez ok. 450 kapłanów z całej Polski, pod przewodnictwem gospodarza miejsca - abp Kazimierza Nycza, z udziałem Prezydenta Polski i Pani Prezydent Warszawy.
• Mogliśmy przez cały czas pobytu cieszyć się piękną pogodą, której nikt się nie spodziewał.

      Będąc wśród tych, którzy zdecydowali się zostać na niedzielę, aby uczestniczyć w II-gim Dniu Dziękczynienia, doświadczyliśmy też ogromnej życzliwości i gościnności mieszkańców Warszawy, którzy przyjęli pielgrzymów na noclegi do swoich domów.
Poza programem Pielgrzymki przeżyliśmy niesamowite spotkanie przy grobie ks. Popiełuszki i w muzeum poświęconym jego życiu.
Osobiście, będąc jeszcze pod silnym wrażeniem filmu, który obejrzałam kilka miesięcy temu: "Popiełuszko - wolność jest w nas", z wdzięcznością słuchałam księdza Adama, który starał się pokazać na czym polegała świętość tego człowieka - co pokazywał swoim życiem. Wiedząc, jak trudno jest to zrozumieć komuś kto nie wie, czym był komunizm i życie w nim, ks.Adam starał się pokazać na czym polegała np. inwigilacja - osaczenie człowieka przez system, przez celowe, perfidne nękanie psychiczne i fizyczne, które sprawiało, że człowiek czuł się bezradny, osamotniony, bezsilny, zmuszany do ciągłej walki ze sobą, żeby ufać i nie zwątpić w człowieka - żeby nie dać zwyciężyć się złu i nie uciec przed odpowiedzialnością.
Był to dzień wyborów do Europarlamentu i choć nie padło ani jedno słowo na temat tych wyborów, wszystko mówiło o wyborach, które aby były dobre muszą być wolne, a takie są tylko wtedy, gdy człowiek jest wolny, czyli zdolny do wyboru prawdziwego dobra. Taka wolność jest w nas, ponieważ "ku wolności wyswobodził nas Chrystus". Myślę, że to była dobra lekcja wolności i patriotyzmu i sam J.P.II ucieszyłby się :)

      O godz. 12:00 uczestniczyliśmy wraz z mieszkańcami Warszawy w Eucharystii sprawowanej przed budującą się wciąż Świątynią Opatrzności Bożej.
Główny celebrans - przewodniczący Episkopatu Polski abp Józef Michalik przypomniał, że świątynia ta, to wotum wdzięczności narodu polskiego za odzyskaną wolność i jest to dzieło, które rozpoczęło się ponad 200 lat temu. To po uchwaleniu Konstytucji 3 maja w 1791 roku posłowie Sejmu Czteroletniego podjęli uchwałę o wybudowani takiej świątyni wotum wdzięczności, ale trzeci rozbiór Polski, potem I wojna światowa i wiele lat komunizmu uniemożliwiały to. (Teraz jest czas, gdy odzyskaliśmy wolność i są warunki ... więc może należałoby spytać, czy pamiętamy o wdzięczności?)



Głoszący homilię kardynał Stanisław Dziwisz, mówił o wdzięczności Bogu za dar wolności w rocznice trzech ważnych dla Polski wydarzeń:

• 30-tą rocznicę I Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski, która zapoczątkowała zmiany,
• 20-tą rocznicę pierwszych wolnych wyborów, które spowodowały upadek komunizmu w Polsce,
• 10-tą rocznicę wystąpienia Jana Pawła II w Sejmie, podczas którego Papież zwrócił uwagę na potrzebę wolności wewnętrznej umożliwiającej wybór i realizację dobra wspólnego.

Wolności, bez której odzyskana wolność zewnętrzna, dar który został nam dany poprzez wiele osób, może zostać ośmieszona i zmarnowana.

      Gdy po zakończeniu Eucharystii rozpoczynał się rodzinny piknik, któremu znów sprzyjała pogoda, jak na zamówienie, nasza grupa szybko zbierała się do wyjazdu. Udało nam się jeszcze pamiętać o znalezieniu Komisji Wyborczej i oddaniu swojego cennego głosu ;) a potem już z modlitwą i śpiewem wyruszyliśmy w podróż do domu.
Wdzięczni jesteśmy za radość wspólnego pielgrzymowania i wszystko czym zostaliśmy obdarowani dzięki Bogu i ludziom - organizatorom wyjazdu i organizatorom Pielgrzymki.

Bogu niech będą dzięki! - M.K.  
zdjęcia: Roman Rybarczyk (Wrocław)  

Linki:

• Serwis Oazy - galerie zdjęć
• Homilia abpa Kazimierza Nycza, 6.06.09 r., Plac Piłsudskiego