Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin było miejscem, do którego 30 maja 2009r. na zaproszenie ks. biskupa, pielgrzymowały rodziny i małżeństwa z naszej diecezji. Do Wambierzyc przybyło wiele osób z takich miejscowości jak: Kłodzko, Dzierżoniów, Świdnica, Wałbrzych, Nowa Ruda, Szczawno Zdrój ... W przygotowanie pielgrzymki zaangażowały się wspólnie: Domowy Kościół oraz Stowarzyszenie Rodzin Katolickich. Gospodarze, księża franciszkanie, zadbali o to, byśmy w komfortowych warunkach spędzili czas. Czekały na nas ciepłe posiłki, napoje a nawet ciasta. Program pielgrzymki dostosowany był zarówno do rodziców jak i do dzieci. Dorośli z zainteresowaniem wysłuchali konferencji doktora psychologii ks. Marka Dziewieckiego dotyczących miłości i wychowania. Dzieci miały możliwość obejrzenia ruchomej szopki i z myślą o nich przygotowana była loteria fantowa. Centralnym punktem dnia była Eucharystia pod przewodnictwem J.E. Ks. Biskupa Ignacego Deca, Biskupa świdnickiego. W homilii Biskup podkreślił wartość rodziny i potrzebę dbałości o zdrową, opartą o Boże zasady rodzinę. Naszą wspólną troską powinna być ochrona każdej rodziny przed zagrożeniami. Biskup wyraził nadzieję, że pielgrzymka do Wambierzyc wpisze się na stałe w kalendarz ważnych wydarzeń naszej diecezji.
Po Eucharystii zawierzyliśmy nasze rodziny Wambierzyckiej Królowej Rodzin i każdy miał możliwość ucałowania Figurki Matki Bożej .

Ks. Marek Dziewiecki w swojej konferencji powiedział nam, że Bóg kocha nas miłością mądrą i takiej miłości nas uczy.
Bóg kocha nas mądrze, tak jak ojciec z przypowieści o synu marnotrawnym:
- daje znaki, że kocha nas mimo, że błądzimy,
- wychodzi nam naprzeciw, ale czeka na naszą decyzję powrotu.
Człowiek w przeciwieństwie do Boga, kieruje się uczuciami i niechcący "dobija" osobę błądzącą (tkwiącą np. w nałogu) poprzez usprawiedliwianie, ukrywanie problemu. Miłosierny ojciec nie wysyłał synowi pieniędzy ani paczek. Osoba błądząca wykorzystuje nasze słabości, może kpić z nas, nawet z Boga, ale nie zakpi z własnego cierpienia. Cierpienie może być dla tej osoby ostatnią deską ratunku, bo cierpienie przymusza do refleksji (... u Ojca było mi lepiej ...), pomaga podjąć decyzję o powrocie. Może wrócić, bo ma do kogo.
Osoba błądząca nie chce naszej miłości, jej wystarczy nasza naiwność.
Przypowieść o Synu marnotrawnym opowiedział nam sam Syn Boży, który także wyszedł wystarczająco daleko od Ojca i sam doświadczył opuszczenia i cierpienia. To Jezus uczy nas jak należy mądrze kochać.
Jezus do każdego odnosił się inaczej, szlachetnych wspierał, przed krzywdzicielami bronił się, a błądzących upominał. Losy kościoła powierzał tym, którzy kochają.

Ks. Marek powiedział czym miłość nie jest wymieniając następujące mity:

1. Miłość to seks. Seks oderwany od prawdziwej miłości prowadzi do wypaczeń. Nie jesteśmy zwierzętami, które kierują się tylko instynktem.
2. Miłość to uczucie. Gdy kochamy towarzyszą nam uczucia (uniesienie, radość, zazdrość), ale one nie są istotą miłości i nie decydują o prawdziwości miłości. Uczucia mogą być tak samo zabójcze jak popędy.
3. Miłość to tolerancja. Nasza postawa nie może być obojętna. Jeśli kochamy, to pragniemy dobra kochanej osoby i jeśli ona błądzi, to mamy obowiązek upomnieć.
4. Miłość to akceptacja. Akceptacja to "zamrażanie" w rozwoju. Postawa miłości to pragnienie, by druga osoba codziennie wzrastała coraz bardziej. O jej zachowaniu mówię prawdę.
5. Miłość to wolne związki. Nie może istnieć związek, który nie wiąże. Takie określenie jest próbą ukrycia prawdy.
6. Miłość to naiwność. Jeżeli wybór małżonka był dobrowolny i złożyliśmy przysięgę przed Bogiem, to szanujmy swoje decyzje. Bóg nie zsyła nam małżonka, daje nam jedynie kryteria wyboru drugiej osoby. Związek małżeński nie daje prawa do krzywdzenia.

Dojrzała miłość to decyzja troski o rozwój drugiej osoby, aby przy mnie miała prawo i możliwość się rozwijać, zgodnie z myślą "Ty jesteś skarbem a ja jestem sejfem".

Drugiej osobie można poświęcić:

• czas
• siły
• życie doczesne
• zdrowie

Ne można poświęcić:

• godności
• wolności
• czystości
• świętości (trwania na drodze zbawienia).

Po konferencji w modlitwie Koronki do Miłosierdzia Bożego zanieśliśmy Bogu wraz z Maryją - Wambierzycką Królową Rodzin wszystkie intencje, z którymi przybyliśmy.

Teresa i Andrzej Kościółek  

W sobotę 30 maja 2009 roku uczestniczyliśmy w Pielgrzymce Rodzin Diecezji Świdnickiej do Saktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Wambierzycach.
Centralnym wydarzeniem Pielgrzymki była Eucharystia pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Bp Ignacego Deca.
Gościem honorowym był ks. prof. Marek Dziewiecki - wykładowca na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, autor wielu książek m.in. "Jak wygrać kobiecość", "Jak wygrać przyjaźń" itp, który wygłosił cztery konferencje na temat miłości. Mieliśmy przyjemność wysłuchania dwóch z nich i musieliśmy wrócić do obowiązków.
W pierwszej - prelegent wyjaśniał przypowieść o synu marnotrawnym. Na przykładzie ojca z przypowieści pokazywał mądrą miłość, którą ten obdarował swojego syna.
Ojciec kochał syna, czekał na jego powrót, dawał znaki, że nie przestał go kochać. Syn zagubił się mocno w swoim życiu i dopiero doświadczenie cierpienia skłoniło go do refleksji, powrotu i radykalnej zmiany życia.
My jako rodzice możemy wzorować się na opisanej postawie ojca - pełnej miłości i wyczekiwania na powrót dziecka (małżonka) do uczciwego życia.

Druga konferencja zatytułowana była: "Bóg kocha i uczy kochać".
W tym wykładzie ks. profesor odpowiedzi na pytanie na czym polega mądra miłość zaczął szukać od końca, czyli pokazując czym miłość nie jest. Zdemaskował sześć mitów na temat istoty miłości i pokazał, że:

1. Miłość to nie seks
2. Miłość to nie uczucie
3. Miłość to nie tolerancja
4. Miłość to nie akceptacja
5. Miłość to nie naiwność
6. Miłość to nie "wolne związki"

Miłość bez seksualności wystarcza do szczęścia, ale seksualność bez miłości nie da szczęścia nikomu.
Seks poza małżeństwem naprawdę jest zaprzeczeniem miłości i niszczy miłość. W kochającym się małżeństwie seks jest błogosławieństwem.
Uczucia tylko towarzyszą miłości, choć nie ma miłości bez uczuć.
Tolerować, to pozwalać na "róbta co chceta". Miłość nie zgadza się na zło, więc jeśli ktoś krzywdzi kochaną osobę, to nie jest miłość i nie można tolerować takiego zachowania.
Akceptować, to mówić "bądź sobą", ale akceptacja np. alkoholika, narkomana, gwałciciela to wyrządzanie krzywdy jemu i innym. To zamrożenie w rozwoju tej osoby. Kochać mądrze, to pomagać, by druga osoba była coraz większa, lepsza, by wzrastała w swoim człowieczeństwie, miłości.
Ponieważ cię kocham, to mówię prawdę o twoim postępowaniu i jeśli masz złe skłonności i zgodnie z nimi postępujesz, to muszę powiedzieć, że postępujesz źle, a nie akceptować i mówić "że masz prawo być sobą".
Naiwność, to nie miłość, więc jeśli mój narzeczony jest alkoholikiem, to nie ma co wmawiać sobie i wierzyć, że on po ślubie zmieni się i przestanie nim być.
"Wolne związki" nie istnieją. Słowo związek mówi o tym, że coś jest związane, połączone ze sobą.
Chłopak, nie ma prawa mówić; to "moja dziewczyna" , bo ona nie jest jego własnością (nie jest jej posiadaczem) - jeśli ją kocha, powinien powiedzieć "to jest dziewczyna którą kocham".
Pan Bóg nie daje nikomu współmałżonka - nie zmusza go do poślubienia tej osoby.
Pan Bóg daje kryteria doboru małżonka.
Kościół poważnie traktuje człowieka, który składa przysięgę małżeńską i jego wolny wybór, dlatego nie akceptuje rozwodów, ale Kościół równie poważnie traktuje cierpienie człowieka - dlatego akceptuje separację, bo jeśli mąż np. bije żonę, znęca się nad rodziną na różne sposoby, to nie ma to nic wspólnego z miłością. Im bardziej żona wymaga od męża miłości do siebie - tym bardziej jej mąż będzie szczęśliwy.
Miłość ma największą moc we wszechświecie.
Co można poświęcić dziewczynie, chłopakowi (komuś kogo kocham)?
- czas,
- siły,
- zdrowie,
- życie doczesne.
Nie można poświęcić: godności, czystości, wolności i świętości.
Czym jest mądra miłość?
To moja decyzja troski o twój rozwój - właśnie o twoją godność, czystość, wolność i świętość.
Cieszymy się bardzo z możliwości usłyszenia tego, co Ksiądz Profesor z wielką klasą, kulturą i mądrością i w bardzo prosty sposób powiedział rodzinom.

Bogu niech będą dzięki!  
Sabina i Anatol Rudniccy