W niedzielę 17 maja 2009r. w Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary w Bardzie przeżywaliśmy kolejny w tym roku Diecezjalny Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie.
Słowo Boże (Mt 20,24-28) " ... Jak i Syn Człowieczy przyszedł, nie aby być obsługiwanym, lecz aby służyć ..." było wprowadzeniem do tematu Dnia Wspólnoty "CZYNIĆ UCZNIÓW DO SŁUŻBY".

Licznie przybyli członkowie Ruchu: dorośli, rodziny, dzieci i młodzież wraz z Moderatorami Ruchu ks. Adamem Woźniakiem Moderatorem Diecezjalnym i ks. Marcinem Ogórkiem Moderatorem Rejonowym - przeżyli ten dzień w duchu jedności i pod czułą opieką Matki Bożej Bardzkiej, która, w co wierzymy, poprzez posługę niezwykłej otwartości i gościnności Księdza Mirosława Grakowicza Proboszcza Parafii w Bardzie pozwoliła nam głębiej przeżywać słowa założyciela Ruchu ks. Franciszka Blachnickiego: "Wspólnota powstaje tam, gdzie wszyscy, zgodnie ze swoim charyzmatem, podejmą służbę do jej budowania".

Podczas katechezy "Wspólnota uczniów Pana istnieje, aby służyć" uświadomiliśmy sobie, że Bóg przychodzi do nas z miłością, przyjmujemy miłość ale, żeby to nie było przyjmowanie łaski Bożej na próżno - przyjmujemy po to, aby ją dawać. Bardzo pięknie zastało nam przekazane przez ks. Adama, że:

• wspólnota ma rodzić służbę
• jestem dla innych
• nieść miłość to służyć
• Pan czyni w nas zaczyn ... dopiero kiedy inni czerpią z tego ... ma wartość

Podkreślone zostało również to, że we wspólnocie nieustannie ktoś znajduje dla mnie czas - modli się za mnie. Dar wspólnoty polega na tym, że ktoś nieustannie troszczy się o mnie (kościół, wspólnota). Głęboko zapadły nam też słowa, że Święci nie modlili się za siebie - nieustannie modlili się za innych.
I najważniejsze co nas poruszyło to: pytanie "czy chcesz służyć" nie oznacza aby dawać swoją miłość - tu chodzi o miłość JEZUSA.
Zapamiętaliśmy mocno słowa: Jezus chce się dawać przez ciebie - tyle jest twojego ile dajesz innym.

Następnie odbyły się spotkania w czterech grupach z udziałem dorosłych. Odrębna grupę stanowiły dzieci. W tym czasie staraliśmy się odpowiedzieć na pytania dotyczące naszego udziału we wspólnocie, podejmowania posług, służby na rzecz Ruchu Światło-Życie, parafii i innych ludzi. Zwróciliśmy uwagę na potrzebę rozpoznawania w sobie predyspozycji tak aby wiedzieć jaką służbę podjąć.

Był też czas dzielenia się, w czasie którego, ku naszej ogromnej radości, grupa reprezentująca dzieci przypomniała nam dorosłym w prostych słowach podstawowe prawdy dotyczące postawy miłości do Boga, bliźniego i samego siebie.
Agapa była czasem radości z obecności tylu osób oraz czasem dzielenia się życiem.

W czasie namiotu spotkania w skupieniu rozważaliśmy słowa Jezusa z J 13,1-7, a potem w duchu wspólnoty z parafianami przeżywaliśmy Nabożeństwo Majowe i Eucharystię.

Dziękując Bogu za dar DDW, pełni radości ze wspólnego świętowania, rozstaliśmy się w nadziei na rychłe spotkanie u Matki Bożej Patronki Rodzin w Wambierzycach oraz pielgrzymując do Warszawy.

Marta i Janusz Padło - Kłodzko  

Ciepła i słoneczna niedziela 17 maja - była jednym z kolejnych ważnych dni w naszej formacji oazowej.
Jako uczestniczki grupy dorosłych wraz z dziećmi i rodzinami Domowego Kościoła wzięłyśmy udział w Diecezjalnym Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie, który odbył się w Bardzie w Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary.
Hasłem wiodącym Dnia Wspólnoty było: "Czyńcie uczniów do służby".
Na bogaty program złożyło się kilka istotnych punktów, a w tym katecheza n/t "Wspólnota uczniów Pana istnieje aby służyć" wygłoszona przez Moderatora Diecezjalnego DK - ks. Adama Woźniaka.
Skupił się on na tekście Ewangelii św. Jana ukazującym Jezusa, który nauczał, abyśmy trwali w Jego miłości, jak On trwa w miłości Ojca oraz, abyśmy się wzajemnie miłowali. Dokonana przez Moderatora analiza tekstu pokazała, że My-Kościół zostaliśmy wybrani i przeznaczeni do świadczenia miłości i czynów miłosierdzia, czyli dawania dobrych owoców, gdyż przez chrzest jesteśmy wszczepieni w Jezusa, jak latorośle w winny krzew. Przytoczył na zilustrowanie tego tematu kilka ciekawych doświadczeń z własnej pracy duszpasterskiej.
Spotkania w grupach, Namiot Spotkania, Eucharystia i agapa dopełniły całości spotkania i sprawiły, że z radością w sercu i nadzieją na następne spotkanie we wrześniu tradycyjnym śpiewem "Zjednoczeni w Duchu" wróciliśmy do swoich wspólnot parafialnych.

Chwała Panu - Adela Semperkiewicz  

Podczas Dnia Wspólnoty swoje niezależne od dorosłych spotkania miały także dzieci, które z pomocą profesjonalnej diakonii wychowawczej mówiły o tym, co to znaczy kochać i jak należy kochać i odkryły, że trzeba kochać i Boga i bliźniego i samego siebie, bo jeśli się kocha tylko siebie, to jest egoizm, jeśli sie kocha tylko bliźniego, to jest głupota, a gdyby się kochało tylko Boga, to byłaby dewocja. Ich reprezentantka napisała:

W Bardzie spotkaliśmy się w jednej z sal. Mieliśmy zajęcia pt.: "Jak kochać?". Odpowiadaliśmy na pytania "Jak kochać Boga? Jak kochać bliźniego? Jak kochać siebie?". Wszystkim nie brakowało pomysłów, więc szybko skończyliśmy i zaczęliśmy się wspólnie bawić. Później spotkała nas niespodzianka; dorośli mieli podobny temat! Bardzo podobało nam się spotkanie w Bardzie, bo dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o tym, że z dobrej miłości do Boga wynika dobra miłość bliźniego i dobra miłość siebie samego.

Krysia