4 kwietnia 2009r. rodziny Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło - Życie, pielgrzymowały do Kalisza. Pielgrzymowali z nami kapłani - ks. Adam Woźniak - Moderator Diecezjalny, ks. Mateusz Pawlica obecnie z Rejonu Świdnica i ks. Zbigniew Stanek Moderator Rejonu Wałbrzych oraz para diecezjalna Teresa i Andrzej Kościółkowie. Pragnęliśmy powierzyć św. Józefowi naszą rodzinę, oddać się w Jego opiekę, podziękować za wstawiennictwo i prosić Go o dalsze łaski.



     W sanktuarium byliśmy po raz pierwszy. Wrażenie było niesamowite! Tak wiele rodzin pielgrzymowało! Miło było spotkać rodziny, z którymi byliśmy kiedyś na oazie. Z zainteresowaniem wysłuchaliśmy konferencji moderatora krajowego ks. Andrzeja Wachowicza, który jako kontynuator wielkiego dzieła Sługi Bożego Ojca Blachnickiego, mówił o otwarciu serc na działanie Ducha św., które ma fundamentalne znaczenie dla życia duchowego każdego człowieka i tak naprawdę determinuje jego życie.

     Diecezja Świdnicka poprowadziła Pielgrzymów poprzez kolejne stacje plenerowej Drogi Krzyżowej, rozważania do której przygotował wikariusz parafii pw. Św. Jerzego z Dzierżoniowa ks. Wojciech Drab. Każda stacja - to stawiane sobie pytania, m.in. czy jesteśmy konsekwentni w swoich wyborach? Czy stać nas, byśmy powstawali z upadku? Ile obietnic, deklaracji złożyliśmy Bogu, rodzinie w swoim życiu? Jak reagujemy, gdy mamy dość obowiązków, współmałżonka, swojego życia? Próbujemy szukać rozwiązania, czy od razu się poddajemy? Czy miłość jest wtedy, gdy mi jest dobrze, czy gdy tej drugiej osobie jest ze mną dobrze? Dlaczego człowiek mimo, że pragnie dobra, wybiera zło, czyli grzech? Czy jako małżonkowie czujemy się za siebie odpowiedzialni? Czy potrafimy wybaczać? Czy mamy świadomość, że Pan Bóg wie wszystko? Wie co robimy, co myślimy, co czujemy ? Czy wiemy że przed Bogiem nie możemy grać, jak aktorzy? Jesteśmy po prostu obnażeni ze wszystkich masek, które tak często zakładamy przed ludźmi? Czy oprócz pracy mamy też czas dla rodziny? Czy wiemy, że czasami trzeba pozwolić, by coś w nas umarło: nasze oczekiwania względem siebie nawzajem, nasze wizje i plany? Czy ufamy Jezusowi i jesteśmy przekonani, że jak już nic nie można zrobić to jeszcze zawsze można powierzyć się w Jego ręce? Czy wiemy, że w naszym życiu to, co dobre, nie może nigdy się kończyć, ale wciąż musi zaczynać się na nowo - a dokładnie musi stawać się lepsze?

     Po tych refleksjach przeplatanych pięknymi kanonami - "czasie dla ducha" przyszedł czas na "coś dla ciała" - korzystając z walorów natury, w "Rejonowej Wspólnocie" spożyliśmy prowiant własny i pyszny, obfity posiłek przygotowany przez gospodarzy.

     Kulminacyjnym punktem dnia była Eucharystia, której przewodniczył Ordynariusz Kaliski Biskup Stanisław Napierała. W homilii zburzył obraz św. Józefa jako milczącego starca z brodą, a zaprezentował go jako postawnego męża, głowę rodziny, jako mistrza, który jest dla nas wzorem w pozwoleniu na prowadzenie przez Ducha św.

     To Święty Józef uprasza rodzinom łaskę, która otwiera nasze serca na działanie Ducha św. Takie otwarcie gwarantuje przeżycie wspaniałej przygody - nieważny jest wiek, nieważne czy następuje to w młodości, czy u schyłku życia. Duch św. czyni nas młodymi, napełnia radością. Pozwala dostrzec cel i sens życia. Czy tak jest w naszym życiu?

Wiesia i Andrzej Bronowiccy  

zdjęcia:  Tadeusz  oraz Andrzej