Dzień Wspólnoty w rejonie Dzierżoniów - po raz pierwszy od lat odbył się w parafii pod wezwaniem Chrystusa Króla.

Powyżej wnętrze kościoła Chrystusa Króla w Dzierżoniowie
- ksiądz proboszcz oraz para rejonowa witają przybywających na spotkanie.
(najechanie myszką na klawisze ze strzałkami spowoduje przewijanie się krótkiej panoramy)

Dzięki życzliwości gospodarzy, którzy udostępnili uczestnikom cały dom parafialny (razem z prywatnym refektarzem :) i świadectwu zaangażowania i życia wspólnoty kapłańskiej oraz wszystkich grup duszpasterskich z tej parafii, mogliśmy cieszyć się z bycia wspólnotą i ewangelizować się wzajemnie.
Zgodnie z założeniem wszystkie punkty programu podporządkowane były tematowi "Czyńcie uczniów we wspólnocie".

Najpierw wysłuchaliśmy katechezy na temat "Ewangelizacja prowadzi do wspólnoty", która miała pokazać, czym jest ewangelizacja i czym jest wspólnota oraz ich wzajemną zależność.
Katecheza miała pomóc zastanowić się nad naszą odpowiedzialnością i naszym zainteresowaniem, czym jest "nowa ewangelizacja", jak skutecznie ewangelizować, czego trzeba się nauczyć, za co być wdzięcznym?

Okazją do podzielenia się swoim rozumieniem i przeżywaniem tematu były jak zawsze spotkania w małych grupach. Wkładem w budowanie wspólnoty przez wszystkich był fakt, że animatorami tych grup byli zarówno dorośli, małżeństwa jak i młodzież, a uczestnicy też byli wymieszani. To też była okazja, żeby się lepiej rozumieć - dostrzec różne potrzeby, różne możliwości i różne sposoby patrzenia - otworzyć się na siebie i uczyć się akceptować swoją inność.

Kolejnym punktem były świadectwa osób z różnych wspólnot mówiące o roli, jaką odegrała wspólnota na etapie ewangelizacji i czym teraz jest wspólnota dla każdej z osób - jej życia, wzrastania i jej dojrzewania do służby. Był to czas radości i wdzięczności, bo podobne doświadczenia ma niewątpliwie wiele osób we wspólnocie, a świadectwa ożywiły ich pamięć i wdzięczność dla Jezusa.
Ta wdzięczność powinna nas pobudzać do wzajemnej miłości - do bycia dla siebie nawzajem, znakiem miłości Boga. Do tego też wzywało nas w czasie osobistej modlitwy - czyli namiotu spotkania - Słowo Boże: 1J 4, 7-15.

Ono miało również przygotować wszystkich do tego, aby przez Jezusa złożyć Bogu EUCHARYSTIĘ - DZIĘKCZYNIENIE : za Jego wierność, łaskawość i miłosierdzie, za dar wspólnoty, za powołanie nas do niej, za wszelkie dobro i miłość, których przez nią doświadczamy i za powierzenie nam troski o nią.
Ufamy, że Jezus, który złożył siebie w ofierze i nakarmił nas Swoim Ciałem, aby każdy z nas doświadczył jedności - komunii z Nim, uczyni z nas jedno, bo to jest Jego pragnieniem, ponieważ wtedy, gdy będziemy jedno, świat będzie mógł Go poznać i uwierzyć, że Ojciec Go posłał (J 17, 20-21)

Bogu niech będą dzięki!  
(M.K.)  

zdjęcia: Tadeusz, panorama: Webmaster