Dziękujemy Panu Bogu za wspaniały dar - czas tych świętych i niezwykłych rekolekcji. Były to nasze drugie ćwiczenia duchowe. Rok temu byliśmy na rekolekcjach ewangelizacyjnych, więc sądząc po owocach ubiegłorocznych oczekiwaliśmy, że Pan Bóg przemieni nasze serca, ale nie spodziewaliśmy się, że aż tak dogłębnie! Dostaliśmy wszystko, czego nam było potrzeba, a nawet więcej. Pan znał nasze wszystkie pragnienia, z których nawet my sami nie zdawaliśmy sobie sprawy. Pokazał nam je i zaspokoił. Otrzymaliśmy odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania. Mieliśmy wrażenie, że te rekolekcje były dla nas, że ich program był dostosowany do naszych potrzeb. Było to niezwykłe odkrycie. Codziennie Pan Jezus czymś nas zadziwiał i zaskakiwał.

Już w dzień przyjazdu, podczas wieczornej Eucharystii, nasze serca zapragnęły Wody Żywej. Oddaliśmy się Bogu, zaufaliśmy bez reszty: "Panie, prowadź! Bądź przewodnikiem na naszej drodze - pustyni szarego, codziennego życia. Pomóż nam znaleźć Oazę, pozwól zaczerpnąć Wody i daj nam się napić, aby ugasić pragnienie i usłyszeć Twój głos Panie". W poszczególnych dniach rekolekcji odkrywaliśmy nowe wartości życia. Przede wszystkim, że Bóg ma dla nas plan, którego przyjęcie nie oznacza utraty wolności, że musimy stać się jak dzieci i z ufnością przyjąć Chrystusa jako Pana, Zbawiciela i Przewodnika na naszej drodze życia. W czwartym dniu oazy przyjęliśmy Pana Jezusa, ale już bardziej świadomie niż to miało miejsce przed kilkoma laty. Z przekonaniem, że nie jest to jednorazowy akt, chwila uniesień, ale proces poparty uczynkami, którego celem jest osiągnięcie zbawienia. Zdaliśmy sobie sprawę z tego, że po przyjęciu Pana Jezusa musimy zapisać się do Jego szkoły, a w naszym przypadku znaczy to wzrastać we wspólnocie Domowego Kościoła. Oddać się całkowicie Jezusowi: powierzyć swój rozum, wolę i uczucia, czego konsekwencją jest życie kierowane wyłącznie przez Niego. Utwierdziliśmy się w przekonaniu, że fundamentem życia chrześcijanina jest Słowo Boże, które może poruszyć każdego do głębi i spowodować zmianę.

Na rekolekcjach wiele razy usłyszeliśmy głos Pana. "Ratujcie się z tego przewrotnego pokolenia", "Wypłyń na głębię", "Nie lękaj się", "Bądź fermentem", "Wy jesteście światłem świata". Właśnie te słowa Pan skierował do naszej rodziny, do nas małżonków i do każdego z osobna. Zrozumieliśmy, że mamy wiele zadań do wykonania, zwłaszcza w naszej rodzinie, w miejscach pracy i w parafii. Mamy być przede wszystkim uczniami aby "czynić uczniów". Musimy się otworzyć na działanie Ducha Świętego, aby nas prowadził. Musimy wrócić do korzeni, otworzyć się na łaski płynące z sakramentów: chrztu, bierzmowania i małżeństwa.

Dla naszej rodziny rekolekcje były niezwykłym prezentem od Pana Boga. Podarował nam przede wszystkim wspólnie spędzony czas, oderwanie się od codziennych trosk i kłopotów, spojrzenie na nasze życie przez pryzmat wiary. Mogliśmy się zatrzymać i wiele spraw przemyśleć. Jezus pokazał nam sfery życia, do których jeszcze Go nie zaprosiliśmy. Uleczył dawne zranienia, pomógł wybaczyć to, co przeszkadzało w otwarciu się na Niego i na nas samych.

Bardzo przeżyliśmy sakrament pokuty, który był niecodzienny, bowiem w obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Wspominamy tę spowiedź jako szczególnie szczerą, przemyślaną, po której odczuliśmy potrzebę poszukania stałego spowiednika i kierownika duchowego. Również niezwykłym przeżyciem dla naszej rodziny była modlitwa wstawiennicza - której moc odczuwamy do dzisiaj, przebyta wspólnie droga krzyżowa oraz nabożeństwo odpowiedzialności. Dla nas małżonków był to czas błogosławiony, poczuliśmy świeży powiew nowego Ducha, po raz kolejny w obecności całego Kościoła oddaliśmy nasze małżeństwo Panu Bogu. Przystąpiliśmy do Ruchu Czystych Serc Małżeństw. Nauczyliśmy się tak wiele w szkole modlitwy, spotykaliśmy się z Żywym Bogiem w namiocie spotkania. Otrzymaliśmy wiele cennych wskazówek w Apostolskiej Szkole, jak mamy żyć, trwać w wierze w tych trudnych dla rodziny czasach.

Oaza Rodzin przemieniła także naszych synów. Mieli okazję pobyć wśród młodych ludzi zakochanych w Jezusie. Obserwowali ich zachowanie, sposób ubierania, o czym rozmawiają, jak się modlą i bawią po chrześcijańsku. Nasze dzieci równolegle z nami formowały się w Oazie Nowej Drogi, co naszym zdaniem jest idealnym sposobem na wspólnie spędzone wakacje z Bogiem. Im także otwierały się szeroko oczy na wiele nurtujących ich spraw. Jesteśmy przekonani, że połączenie młodzieżowej Oazy Nowego Życia z Oazą Rodzin, to niezwykłe przeżycie dla wszystkich uczestników rekolekcji. Przede wszystkim dla małżeństw obserwujących, świeżość, pomysłowość i spontaniczność młodych ludzi, ich ufne spojrzenie na wiarę i Pana Boga. Z kolei młodzież miała okazję przypatrywać się różnym małżeństwom, tym dopiero "raczkującym" oraz tym dojrzałym, z wieloletnim stażem. Mogli przede wszystkim osobiście ich poznać, zadawać pytania i słuchać świadectw najbardziej przemawiających do młodych ludzi, którym w dzisiejszym świecie bardzo brak autorytetów.

Dziękujemy Ci Panie Boże za te wspaniałe chwile, za Twoje słowa skierowane do nas poprzez kazania i nauki księdza Mirosława, Krzysztofa i diakona Pawła. Dziękujemy Wam kochani animatorzy i klerycy za Waszą służbę i poświęcenie. Bóg zapłać diakoni wychowawczej oraz muzycznej za przepiękny śpiew i zrozumienie dla naszych drewnianych uszu i niedoskonałych głosów. To dzięki Wam te rekolekcje były dla nas niezapomnianym przeżyciem i zachętą do wyjazdu w przyszłym roku. Z Panem Bogiem!

Wraz z pamięcią w modlitwie  
Marzena i Janusz Zawadzcy z Gniewkowa