W ostatnią sobotę maja uczestniczyliśmy w Diecezjalnym Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie, który odbył się w Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Wambierzycach.
Przybyło około 150 osób z różnych stron naszej diecezji, między innymi: z Barda, Lądka Zdroju, Kłodzka, Kudowy, Nowej Rudy, Świdnicy, Mieroszowa, Wałbrzycha i Dzierżoniowa. Były to rodziny z Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie, dorośli i młodzież (nasze oczko w głowie) oraz osoby spoza ruchu.

Tematem Dnia Wspólnoty był Misyjny Nakaz Jezusa : "Idź i głoś, aż po krańce ziemi". Po powitaniu wszystkich uczestników przez Parę Diecezjalną i Diecezjalnego Moderatora Domowego Kościoła, wzywając w modlitwie Ducha Świętego i zapalając świecę Oazy, rozpoczęliśmy spotkanie.
Ksiądz Adam wprowadzając w temat przypomniał, że tak jak nam, tak i innym potrzebny jest Pan Jezus. Szczególną uwagę zwróciłam na słowa: "trzeba nam iść do tych osób, które zgubiły Jezusa, niech znowu uwierzą miłości".

wnętrze sanktuarium	zapalenie świecy oazowej i rozpoczęcie Dnia Wspólnoty
ks. Adam prowadzi modlitwę rozpoczynającą Nabożeństwo Misyjne	ks. Romuald

Wprowadzenie do tematu nawiązało do Nabożeństwa Misyjnego, podczas którego Ksiądz Romuald (obchodzący w tym dniu 33 rocznicę święceń kapłańskich) w swojej bardzo interesującej katechezie przedstawił nam historię zagubienia wiary przez Czechów. Ksiądz Romuald pracował w Pradze w latach 1995-1998 i tam dobrze poznał historię narodu, który nam przyniósł wiarę, ale sam ją zgubił. Głównym tego powodem były wojny religijne (których my nie mieliśmy). Drugim powodem była sytuacja polityczna - o ile u nas Kościół kojarzył się z patriotyzmem, to w Czechach - z obcymi (Austro-Węgry). Trzeci powód: Polacy po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, poszli na kolanach do Częstochowy podziękować Matce Bożej, Czesi zaś zburzyli stojącą w Rynku w Pradze kolumnę Matki Bożej. Ta smutna a zarazem bardzo ciekawie opowiedziana historia była potwierdzeniem potrzeby powtórnej ewangelizacji w Czechach.

Między poszczególnymi pozycjami w programie doświadczaliśmy dobrodziejstwa nowoczesnej techniki. Świętując, jako wspólnota, otrzymaliśmy dwa SMS-y z wyrazami jedności: pierwszy od Diecezjalnego Moderatora Ruchu Światło-Życie - ks. Mirosława, który z powodu egzaminów (studia w Lublinie) nie mógł uczestniczyć i drugi - od małżeństwa z Czech. Dobrodziejstwem była też prezentacja multimedialna - świadectwo zamieszkałych w Toronto Władka i Bożeny Kościółków. Było to piękne świadectwo historii tworzenia pierwszych kręgów Domowego Kościoła, rekolekcji I i II stopnia oraz Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Zwróciłam uwagę na dwie sprawy: pierwsza - radosna - dzieci mają dużo wspólnych zdjęć, druga - smutna - trudno tam o ośrodki, które przyjmują rodziców z dziećmi.

Eucharystia	procesja z darami w czasie Eucharystii
praca w małych grupach (1)	praca w małych grupach (2)
praca w małych grupach (3)

Możliwości wykorzystania nowoczesnej techniki odkrywaliśmy też na spotkaniach w grupach, podczas których zastanawialiśmy się wspólnie w jaki sposób możemy realizować nakaz misyjny Jezusa "Idź i głoś". Główna myśl to ta, aby być z drugim człowiekiem, z nim przebywać. Podane przykłady: wspólna Eucharystia z Czechami, wspólne rozmowy z podarunkiem różańca - tam gdzie go nie ma - na Ukrainie, ale też przy dużych odległościach dzielących nas z emigrantami (często to ktoś z rodziny, znajomy) pomocny może być internet i namiary na nasze strony internetowe.

Po spotkaniach w grupach przyszedł czas na modlitwę osobistą - Namiot Spotkania. Rozważając Słowo Boże: "Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata." (Mt 28,16-20), zastanawialiśmy się nad pytaniem: na ile przejmuję się Wielkim Nakazem Misyjnym Chrystusa?

Centralnym punktem dnia, jak zwykle, była Eucharystia sprawowana przez naszych księży moderatorów: ks.Adama, ks.Marcina i proboszcza ze Złotego Stoku - ks. Józefa oraz przewodniczącego zgromadzenia ks. Zbigniewa.
W tym dniu obchodziliśmy w Kościele Święto Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny, toteż kazanie księdza Adama nawiązywało do osoby Maryi, naszej Matki. Przedstawiony obraz Matki, jako rzeki, przez którą przelewa się wielka fala łaski Bożej, która spływa i na nas. Jeśli będziemy ją wstrzymywać to powstanie tama, która wcześniej czy później runie - piękne kazanie.

Podczas Eucharystii dane mi było odkryć odpowiedź na wcześniej zadane nam przez księdza Zbigniewa pytanie: za jakie dzieło misyjne dokonane przeze mnie w ostatnim czasie mogłabym podziękować Panu Bogu ? Przyszła mi myśl, że za żadne, bo wszelkie dobro pochodzi od Pana Boga, nie jest moje, ale mogłabym podziękować Panu Bogu za siebie, za swoje życie, za gorliwość i uśmiechnąć się do siebie, do takiej jaką mnie stworzył.
Z tą krzepiącą myślą i radością w sercu, modliłam się za osoby, które otrzymały błogosławieństwo i świece na oazy letnie w Lubieniu, Marianówce i w Czarnej.

rozesłanie par moderatorskich na Oazy letnie	agapa: ks. Adam rozpoczyna łamanie chleba
dalszy ciąg agapy	grupa naszej młodzieży z moderatorami

Po Eucharystii udaliśmy się na agapę, gdzie również doświadczaliśmy daru spotkania z drugim człowiekiem. Radując się sobą, wyjadając smakołyki, mieliśmy okazję podróżować z dziećmi i wspaniałą diakonią wychowawczą po całym świecie. Cieszymy się, że duch w narodzie nie gaśnie i wdzięczni jesteśmy Panu Bogu za wszelkie dobro.

Ela