Z dzieciństwa pamiętamy, że poważnie traktowało się w naszych rodzinach okres wielkiego postu i był to rzeczywiście czas przygotowania do przeżycia Świąt Zmartwychwstania. Święta jednak to była niedziela i poniedziałek. Owszem chodziliśmy na adorację do ciemnicy i grobu, ale nikt nie myślał, że to Święta, że Liturgia w dniach czwartek, piątek i sobota, to najważniejsza Liturgia w całym roku liturgicznym. Po latach dopiero dotarło do nas, że naprawdę Wielkanoc zaczyna się już w Wielki Czwartek i kończy w Niedzielę Zmartwychwstania.
     Przez lata trwania w Ruchu uczyliśmy się więc, kończyć zasadnicze porządki i zakupy wcześniej, żeby potem na spokojnie myśleć o tym, co jeszcze potrzebne i od czwartku wieczorem móc uczestniczyć w liturgii kościoła.
     Formacja Ruchu Światło-Życie przewiduje, że każdy z jego członków powinien przynajmniej raz przeżyć Triduum Paschalne w formie rekolekcyjnej. Założenie to nie wynika z faktu, że są to jakieś szczególne rekolekcje przewidziane na te dni, lecz raczej z pragnienia, aby każdy mógł przeżyć Triduum w komfortowych warunkach, gdy nie musi myśleć o innych sprawach i otrzymać takie rozumienie i doświadczenie przeżycia Paschalnych Tajemnic, które wtedy celebrujemy, aby od tej chwili już zawsze pragnął je przeżywać w taki sposób jak na rekolekcjach i nawet wtedy gdy w parafii zewnętrznie wygląda to inaczej mógł sięgać do ich głębi i świadomie uczestniczyć w świętych obrzędach.
     Po wielu latach bycia członkami Ruchu udało się i nam w tym roku uczestniczyć we wspólnocie ok. 55 osób: młodzieży, małżeństw, dorosłych i dzieci w takich rekolekcjach, odbywających się w Centrum Ruchu Światło-Życie, czyli na Kopiej Górce w Krościenku. Obecni na rekolekcjach: Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie ks.Roman Litwińczuk i poprzedni Moderator krajowy DK. - ks.Jan Mikulski starali się zwrócić uwagę uczestników na najważniejsze elementy, wokół których koncentrują się przeżycia każdego dnia Triduum Paschalnego i na znaki, które wyrażają istotę przeżywanych treści, a my słuchając konferencji na temat treści Triduum i szczególnie pieczołowicie przygotowując objaśnianą komentarzami liturgię poszczególnych dni, staraliśmy się wchodzić głębiej w te tajemnice.
     Święte Triduum Paschalne to przeżywanie:

1. MISTERIUM CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO
2. MISTERIUM CHRYSTUSA POGRZEBANEGO
3. MISTERIUM CHRYSTUSA ZMARTWYCHWSTAŁEGO

     Liturgię Wielkiego Czwartku, która skoncentrowana jest wokół Eucharystii, kapłaństwa i przykazania miłości rozpoczęliśmy tak, jak cały Kościół Mszą Wieczerzy Pańskiej. Staraliśmy się pamiętać, że Eucharystia, którą ustanowił Chrystus podczas wieczerzy z uczniami jest Jego ofiarą - jedyną, która może odkupić grzech, jaką z miłości składa za nas Ojcu i którą poleca składać w swoje imię apostołom. Nie czymś, co kiedyś Chrystus zostawił na pamiątkę a my teraz tylko wspominamy, ale Jego ofiarą, która się uobecnia tu i teraz, która jest wyrazem Miłości gotowej oddać swoje życie za przyjaciół i że do takiej miłości powołuje też Chrystus swoich uczniów, gdy umywając im nogi tłumaczy, co mają czynić ci, którzy chcą być Jego przyjaciółmi. Znakiem tej miłości ofiarnej i służebnej w liturgii jest gest umywania nóg i procesja z darami zebranymi na potrzeby ubogich. Po radosnej agapie adorując Najświętszy Sakrament dziękowaliśmy za jego ustanowienie i za kapłaństwo, a potem na zmianę czuwaliśmy aż do rana z Jezusem modlącym się w Ogrójcu.

     Wielki Piątek to jedyny w ciągu roku dzień kiedy Kościół powstrzymuje się od sprawowania Eucharystii. Jest to dzień modlitewnej ciszy, ale nie żałoby. Modląc się Liturgią Godzin pozostawaliśmy z Panem podejmującym Mękę dla zbawienia świata, byliśmy z Jezusem w Ogrodzie Oliwnym, przeżywaliśmy z Nim pojmanie i sąd, szliśmy za Zbawicielem Drogą Krzyżową, byliśmy przy Nim na Kalwarii i przeżywaliśmy milczenie grobu. Wieczorem uczestniczyliśmy w Liturgii Wielkiego Piątku, która skoncentrowana jest wokół Krzyża - znaku męki i śmierci Chrystusa. Krzyż przypominał nam, że Syn Boży przyjął największe uniżenie i cierpienie, aby nas pojednać z Ojcem a my wobec tak wielkiego miłosierdzia możemy jedynie uznać własną niegodność i całkowicie oddać się Temu, który oddał siebie, aby nas odkupić. Tę wewnętrzną treść wyrażał zewnętrzny gest celebransa, który na rozpoczęcie Liturgii Męki Pańskiej padł krzyżem przed ołtarzem na znak pokornego uwielbienia wobec tak wielkiego Misterium, które nie daje się do końca zrozumieć ani wyrazić słowami. Następująca po tym Liturgia Słowa wprowadziła nas w tajemnicę Męki Pana i zakończyła się rozszerzoną modlitwą powszechną, uwzględniającą fakt, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi.
     Drugą części Liturgii Męki Pańskiej stanowiła uroczysta adoracja krzyża, który jest znakiem śmierci, ale ponieważ na nim zawisło zbawienie świata przestał być znakiem hańby, a stał się znakiem zwycięstwa. Adorowaliśmy Go, aby wyrazić naszą wdzięczność i oddać chwałę Chrystusowi, który go przyjął i poniósł i w którego ranach jest nasze uzdrowienie. Chrystus umierając na Krzyżu wyjednał nam życie wieczne, a swoje Ciało uczynił pokarmem tego życia, dlatego liturgia od Krzyża poprowadziła nas do Komunii Świętej, abyśmy mogli doświadczyć ścisłego związku między ofiarą na Krzyżu a Eucharystią.

     Liturgia na cześć Męki Pańskiej zakończyła pierwszą część Triduum i wprowadziła nas w Misterium Chrystusa pogrzebanego, które trwało przez całą noc i w Wielką Sobotę.
     W sobotę w ciągu dnia przeżywaliśmy dwa nabożeństwa, które miały nam pomóc w otwarciu się, zrozumieniu i przyjęciu łaski chrztu: Effeta (otwórz się) i o imieniu chrześcijańskim, a po zapadnięciu zmroku w sobotę, przy rozpalonym na szczycie Kopiej Górki ogniu rozpoczęliśmy Misterium Chrystusa Zmartwychwstałego. Rozpoczęliśmy celebrowanie Liturgii Wigilii Paschalnej, która skoncentrowana jest na dwóch znakach: światła i wody. W panujących dookoła ciemnościach, zapalony od poświęconego ognia i niesiony na czele procesji Paschał, był niewątpliwie czytelnym znakiem Światła Chrystusa, który z ciemności nocy wprowadził nas do Kościoła. Gdy wybrzmiał uroczysty Exultet i zakończyła się uczta przy Stole Słowa, gdzie wysłuchaliśmy wszystkich dziewięciu czytań, gdy wezwaliśmy na pomoc wszystkich świętych, nastąpiło poświęcenie wody, która jest symbolem wody chrztu - wody, która obmywa z grzechu, wyzwala z niewoli śmierci i przeprowadza do wolności dzieci Bożych. Podchodząc indywidualnie zanurzaliśmy w niej rękę i czyniąc znak Krzyża odnawialiśmy swoje przyrzeczenia chrzcielne.
     Dopełnieniem liturgii była przeżywana razem z parafianami Msza rezurekcyjna. Misterium Chrystusa Zmartwychwstałego zakończyło się nieszporami w niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
     Był też czas na włączenie się w niektóre prace kuchenne, ale generalnie o wypieki, jedzenie i pięknie ustrojone stoły na śniadanie wielkanocne zatroszczyli się gospodarze, czyli głównie panie z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.

     Wdzięczni jesteśmy Panu Bogu za możliwość uczestniczenia w tych rekolekcjach, bo był to niewątpliwie szczególny czas łaski, która w komfortowych warunkach wylewała się obficie, ale także za to, że z radością mogliśmy stwierdzić, że "my to mamy szczęście", mieszkając w parafii, gdzie liturgia: wszystkie śpiewy, komentarze, psalmy, czytania a także liturgiczna służba ołtarza i posługi spoza prezbiterium przygotowane są nie mniej wiernie i pięknie. Bogu niech będą dzięki!

 

Link: Kopia Górka